spiraal

De olieprijs ging vorige week door de belangrijke psychologische grens van 100$ per vat, zij het slechts eventjes. Denk niet dat het erg lang zal duren voor de prijs structureel boven deze grens uitkomt. De hoge olieprijs wordt wel gezien als een zegen voor de ontwikkeling van duurzame energie. Immers, hoe hoger de prijs van olie, des te eerder is energie uit duurzame bronnen concurrerend. Ik ben niet echt een econoom, maar vraag me wel af zou het ook door kunnen schieten? Zou de oliekrapte niet zo snel kunnen komen, met zulke economische gevolgen, dat er helemaal geen tijd en geld is om hernieuwbare energie te ontwikkelen, maar alle aandacht uitgaat naar kortetermijnoverlevingsstrategie, dat we in een neewaartse spiraal terecht komen en nieuwe infrastructuur voor een duurzame energievoorziening nog maar even uitstellen? En we weten dat uitstel van CO2-beperkende maatregelen maakt dat de kosten van klimaatverandering alleen maar groter worden. Waar nu het klimaatprobleem en de energieschaarste drijvende krachten zijn achter een duurzame energievoorziening, kan de laatste best acuut zijn. De energievoozieningszekerheid en economische malaise t.g.v. hoge prijzen dringt dan het klimaatprobleem naar de achtergrond met als gevolg een vlucht in vuile kolen zonder oplossing voor de daarmee gepaard gaande extra CO2-uitstoot en luchtvervuiling. De beelden van de webcam van het KNMI op de Euromast die Gerrit Hiemstra dagelijks in het NOS Journaal laat zien zouden dan net zo goed uit Peking kunnen komen. Dat is letterlijk 'zwartkijken', nietwaar? Ik schreef voorgaande een paar dagen terug, maar de gedachte blijkt zo gek nog niet: het World Economic Forum (WEF) in Davos wijst in een rapport ook op deze ontwikkeling (http://www.weforum.org/en/media/Latest%20Press%20Releases/GlobalRisk08Press) . "The objectives of secure, reasonably priced energy and reductions in emissions of greenhouse gases (GHG) seem both out of reach and in conflict." Kolen zijn smerig, duurzame bronnen missen de potentie om op grote schaal een rol te spelen (wind, zon) of leggen beslag op andere schaarse bronnen als landbouwgrond en water (biobrandstoffen). En onduidelijkheid over toekomstige regulering doet energiebedrijven bijvoorbeeld investeringen in nieuwe energieopwekkingscapaciteit ter vervanging van verouderde installaties uitstellen. 'Het gebrek aan een holistische benadering van energiezekerheid en emissiereducties', zegt het WEF, 'brengt beide doelstellingen in gevaar. De volgende jaren zullen cruciaal zijn om tot een wereldwijde strategie voor de lange termijn te komen.' Geen gemakkelijke opgave.