Plein

Wie kan mij het uitleggen? Met boodschappen liep ik van de winkel naar huis. Ik koos voor de route over het Spuiplein, een plein waarvan ik vind dat het allure heeft, van een afstandje. Ruim, mooie zwarte tegels, moderne architectuur eromheen en een aantal vlaggen van internationale allianties die de importantie van Den Haag te benadrukken. Van dichtbij, in het donker is het minder. De tegels zijn kapot, zwerfafval verzamelt zich in de hoeken, op de trappen hangen dronkenlappen. Ik stak schuin over, een man liet z'n hondje uit. Een klaterend geluid. De fontein? Nee. Ik kijk nog 's. Nee! Staat niet het hondje, maar zijn baasje ongegeneerd af te wateren op de vlakke tegels, en niet eens discreet in een hoekje. Zie ik het goed? Hij lijkt een doodnormale man, niet dronken of zwakbegaafd. Waarom doet hij dat zo? Overdag spelen daar kinderen. Bovendien moet het wel tegen z'n broekspijpen spetteren. Zelfs zijn hondje toont meer gene. Ik kijk, boosheid welt op, maar ik zeg niets. Een kleinigheidje. Waar maar ik me druk om? Maar wat zegt dat? Juist dat kleine eraan maakt het hopeloos. Waarom zeg ik niets? Wat zegt dat?