Het is lente, maar in Hamburg ligt nog steeds een beetje sneeuw. Met deze temperaturen blijft het nog wel even liggen ook, want het is nog steeds koud. In m’n hoofd is het voorjaar wel een stuk dichterbij; gisteravond heb ik, na een ruime week inactiviteit, weer hardgelopen. Ons hotel ligt praktisch aan de Buitenalster, een prachtig meertje midden in Hamburg (zie foto). In de zomer wordt er gevaren, ge-BBQ’d, geflaneerd, hardgelopen. In de winter vooral hardgelopen, een sport van alle seizoenen. Van ´s morgens heel vroeg tot ´s avonds heel laat zie je ze langstrekken, alleen of in groepjes, rustig keuvelend of heftig hijgend, de joggers, tegen de achtergrond van de donkere waterspiegel. De omtrek van het meer meet 7,5 km, ideaal voor bijna iedereen, en dat heeft bijna iedereen ook begrepen: het is er altijd druk. Ik vertrok met het motto ´rustig weer eens proberen of het gaat´ i.v.m. mijn onstoken achillespees. Maar mijn lijf bleek gretig na de gedwongen rust; voor ik het wist zat ik race modus. Weer terug waar ik begon kon ik tevreden vaststellen dat (1) mijn achillespees niets mankeerde, zolang je er maar niet op duwt, en (2) dat ik het nog wel een beetje kon. Ik heb weer moed voor de marathon.
De zon komt weer naar ons toe: vanmorgen met collega Derk voor het eerste weer in een stralend ochtendlicht met de pont de Elbe overgestoken naar Airbus, tussen aan- en afvarende containerschepen door. Het blijft een mooi plaatje. De laatste training verzorgd voor de specificatiestandaard die mijn collegae Henry en Pieter en ik gemaakt hebben voor Airbus. Er moet nog het een en ander aan geoptimaliseerd worden, maar de basis staat en wordt goed ontvangen. Bijna alle beoogde gebruikers hebben nu een training gehad. Zij hebben nu ook een verantwoordelijkheid om de standaard verder te optimaliseren. Daarmee is het leeuwendeel van ons werk achter de rug. Morgen praten we met de opdrachtgever over hoe onze bijdrage aan Airbus er in de komende maanden uit moet zien. Belangrijke uren dus, morgen.
No comments:
Post a Comment